Desire knows no bounds |
Sunday, August 27, 2006
اصنا
خر اين وبلاگای ما از کره گی دم نداشته انگار! خوب وبلاگ ما کپی رايت نداره، درست مردم هم هی فرت و فرت مطالب گهربار ما رو به نام خودشون کپی پيست می کنن، ما هم تو دلمون گفتيم چيزی که عوض داره گله نداره و صدامونم درنيومد، اينم درست اين جا هم نه که قرار بود خواننده مواننده نداشته باشه، پس از اساس لينک مينکی در کار نبود، درست بعد که يه خورده خواننده هاش به تعداد انگشتای دست راست نزديک شدن، صدای حضار گرامی در اومد که چه قدر عوض شدی و نوشتنت فرق کرده و الخ، دوزاريمون افتاد که مطالب مسروقه رو به حساب شخصی ما گذاشته ن، اينه که سعی کرديم از اون به بعد وارداتی ها رو ايتاليک کنيم جهت مرتفع کردن سوء تفاهمات وارده، اين هم درست اما خوب از اون جايی که کماکان وبلاگ مورد نظر مخفی می بايست باشد، از دادن هر گونه لينک و نام و نشان سرچ-ايبل معذور بوديم، ايضا درست خوب؟ حالا با تمام اين تواصيف (مرخم توصيفات!)، اين وبلاگ بی نام و نشان بی ويزيتوری که يه گوشه ی اينترنت نشسته داره ماست خودشو می خوره، درسته که کپی رايت نداره، اما کپی لفت داره که طفلی ! کپی لفت هم همانا قانون نانوشته ی وبلاگجات مخفی ست که بر طبق آن، اگر سر از وبلاگ مخفی ای درآورديد و حتا صاحب خوش خيالش را هم شناسايی کرديد، بخوانيد و بخنديد، اما به روی خودتان نياوريد! (به کسی هم نگيد!) خوب؟ |
Comments:
Post a Comment
|