Desire knows no bounds |
Thursday, April 22, 2010
اين شبا حرفههنرمند ويژهی بهار دم دستمه، کنار تختم. هر شب دو سه صفحهشو میخونم. اين شمارهش زياد مجلهطور نيست، بيشتر کتابه. مث يه کتاب عمر میکنه. «بهترين عکسهای عمر ما»ی هنرمندايیئه که میشناسيمشون. که کارها و کتابها و فيلمهاشونو ديديم، خونديم. حالا اما هر کدوم بهترين عکسای عمرشونو انتخاب کردهن، با يه يادداشت کوتاه ضميمهش. شب اول بالطبع و از سر کنجکاوی يهراست رفتم سراغ يادداشتهای مانی حقيقی، شهره مهران، صفی يزدانيان، ليلی گلستان. شبای بعد محمدرضا اصلانی، بهمن کيارستمی، بابک احمدی، اميد مهرگان. حالا همينجور خوردخورد دارم میرم جلو، از روی اسما. عکسای انتخابیشونو نگاه میکنم. يادداشتهاشونو میخونم. يادداشتهايی که گاهی وقتا بيرون از قالب هميشهگی اين آدماست، بيرون از تصوری که ازشون تو ذهن من شکل گرفته. انگار داری وبلاگشونو میخونی.
|
Comments:
آدمو کنجکاو به خوندنش میکنی
Post a Comment
|