Desire knows no bounds
|
Desire knows no bounds |
|
Friday, October 29, 2010
دارم یه کتاب می‌خونم از نشر نظر. کتابه قد یه کف دسته با قیمت 5200 تومن. نویسنده‌ش ایرانیه، اما جاهایی که در مورد فلسفه و هنر نوشته آدم هی فکر می‌کنه از رو یه متن سخت و اتونکشیده ترجمه کرده. یعنی به جای این‌که از جملات واضح و روان استفاده کنه، رفته سراغ یه دوجین اصطلاحاتی که تو دهن به راحتی نمی‌چرخه و لابد خواسته با این کارش متن رو مهم‌تر نشون بده. لااقل اگه معادل انگلیسیِ واژه رو زیرنویس می‌کرد آدم بهتر می‌فهمید منظورش از فلان عبارت، کدوم کلمه بوده دقیقن. حالا تا این‌جاش اصن به من چه، اما تو همین چند صفحه‌ای که از کتاب خونده‌م، دوتا غلط دیکته‌ای دیدم. «کژدار و مریز» رو نوشته «کژدار و مریض» و «مشاعر» رو نوشته «مشائر». جای عین و همزه هم موقع تایپ اون‌قدرا به هم نزدیک نیست که بگیم از دست طرف دررفته.
دارم یه کتاب می‌خونم از نشر افق. یه داستان بلندِ ترجمه‌شده. کتاب با نثر ساده‌ی کتابی نوشته شده. یه جاهایی از متن، گفت‌وگوهای شخصیت‌ها نقل قول می‌شه. بعد وسطِ گفت‌وگوها، یه‌دفه یه کلمه‌هایی واسه خودشون رفته‌ن تو نثر شکسته. اول فکر کردم طرف خواسته گفت‌وگوها رو شکسته‌نویسی کنه ولی نتونسته درست دربیاره، اما بعد که ادامه دادم کتاب رو، دیدم حتا یه جاهایی هم که راوی داره قصه رومی‌بره جلو، یه‌هو شیفت می‌شه رو نثر شکسته و بی‌هیچ منطقِ خاصی وسط یه متن‌ای که همه‌ش داره با نثر ساده روایت می‌شه، جمله‌ها و کلمات‌ای استفاده شده که شکسته‌ست و رسمن یک‌دستی روایت و نوشته رو تو ذهن آدم به‌هم می‌ریزه. انگار وسط اتوبان هی از روی دست‌انداز رد شی. این اتفاق رو تو وبلاگا زیاد می‌بینیم، که طرف بلد نیست تو کل متن یا از نثر شکسته استفاده کنه، یا از نثر نشکسته؛ و هی این دو تا رو با هم قاطی می‌کنه، و هی تو خوانش متن وقفه ایجاد می‌کنه. اما وبلاگ با یه کتاب درست‌حسابی از نشر افق خیلی فرق داره. دوتا مجله‌ی گرون‌قیمت جلو رومه. تو اولی‌ش، آقای سخن سردبیر دو تا غلط دیکته‌ایِ فاحش و تابلو داره، چه برسه به باقی مجله. تو دومی هم پره از غلط‌های تایپی. حتا دو خط آخر نوشته‌ی خودم صرفن یه سری کلماتی‌ان که پاشیده شده‌ن تو فضا، بی‌هیچ فعل و فاعل درست‌حسابی‌ای. من یادمه اما متن رو که نوشته بودم، فعل و فاعل داشتم! چی شده خداییش؟ آیا استفاده از ویراستار کلن دیگه ورافتاده در زندگانی؟ |
مجله نافه رو ببین با شمایل جدید و ببین چند تا غلط افتضاح داره.
ای خدای من...
فرشته شکیب