Desire knows no bounds |
|
Saturday, September 1, 2018
بزرگترین شانسم در زندگی، دوستاییه که دارم. دوستام همیشه فراتر از حد تصورم، عاقل و همراه و ساپورتیو بودهن و همیشه این پشتمو گرم کرده. شاید واسه همینه که هیچوقت موفقیتهامو به پای خودم نمینویسم، چون معتقدم مجموعهای از آدمها و اتفاقها و شانسها همیشه کمک کردهن به من. تراپیستم میگه این تویی که تونستی با قابلیتهات، این آدما و اتفاقها و شانسها رو جمع کنی دور هم. من اما هنوزم ته دلم بلد نیستم اینا رو بنویسم به حساب خودم. هنوز همهچی رو دربست میذارم به حساب شانس و وبلاگ، و اونوقت یه وقتایی مث الانا، خودمو گیر میندازم گوشهی رینگ و هی ضربه میزنم به خودم. باید یاد بگیرم بدونم سرمایههام مال منن و بدونمتر سرمایههام کیان و چیان.
|
|
Comments:
Post a Comment
|