Desire knows no bounds |
Tuesday, April 14, 2020
یه وقتایی خیلی سخت میتونم روحیهمو حفظ کنم. حجم مشکلات و حوادث غیرمترقبهی زندگی که بیشتر از حد تحملم میشه و با کله به قعر چاه سقوط میکنم. تراپیستم میگه فرقت با قبلنا اینه که از تو چاه زود میای بیرون، با طناب خودت. خب راست میگه. چون نمیتونم ته چاه بمونم زود میام بیرون. راه و رسمشو یاد گرفتهم. دیگه نمیذارم به مرز پنیک اتک برسم. اما این روزا همهش در حال سر خوردن به قعر چاهم. فکر میکنم اگه تعهد و مسئولیت نداشتم دوباره وضعیتم برمیگشت به زندگی گیاهی. نمیدونم این مسئولیته داره سر پا نگهم میداره یا داره از پا میندازتم. همه میگن این روزا حال و وضع کی خوبه که بخواد مال تو خوب باشه. راست میگن، ولی این چیزی از حجم حال بدم کم نمیکنه.
|
Comments:
Post a Comment
|