مطابق قانون مدني ايران پدر ولي و قيم و سرپرست و همه كاره فرزند مي باشد و جالبه اين را بدانيد اگر در هنكام تولد بچه در بيمارستان، بين پدر و مادر اختلاف باشد يجه را تحويل مادر نمي دهند و بچه به ولي اش يعني پدر تعلق مي گيرد تا بعد دادگاه تصميم بگيرد كه مثلاً حضانت بچه تا هفت سالگي كه غير از پرستاري و مراقبت چيز ديگري نيست با مادر باشد و حالا در اين بين اگر گودك حتي مريض شد و احتياج به جراحي و يا بيمارستان بود باز بايد اجازه پدر باشد و اگه حتي در هنكام تولد هم براي انتخاب اسم كودك اختلاف بود دادگاه حق را به پدر مي دهد و پدر حق انتخاب اسم را دارد، اين وضعيت حتي بعد از مرگ پدر هم ادامه دارد و پدر بزرگ بچه از مادراش كه اون را بدنيا آورده بهش نزديكتره و قيم اش مي شه. و اينم حتماً مي دانيد كه ديه زن نصف مرده و اگر مردي زني را بكشد تازه بايد يه پولي به خانواده اش پرداخت بشه تا قصاص بشه. مملكت گل و بلبلي داريم و بيشتر فجايع و قتل هايي كه متاسفانه مي بينيم بخاطر اين قبيل قوانين مردسالارانه است و اگر پدري بچه اش را بگشه نهايتاً 5 تا 10 سال زنداني داره چون طبق فانون صاحب بچه است
تلخه نه؟