Desire knows no bounds |
|
Monday, June 4, 2012
اعتراف یکم: مرد را دوست دارم، آبویِسلی.
اعتراف دوم: مدام بر سر این دو راهی قرار میگیرم/میدهدم که "الان دم خروس رو باور کنم یا قسم حضرت عباست رو آخه الاغ؟".
اعتراف سوم: هم دم خروس را باور میکنم، هم قسم حضرت عباس را.
اعتراف چهارم: بودنش شادم میکند و نبودنش غمگین، فارغ از حواشی، آن-کاندیشنال. واقعی.
اعتراف پنجم: اوه2، مرد را دوست دارم مثل اینکه، جدی2. Labels: stranger |
|
Comments:
Post a Comment
|