Desire knows no bounds
|
Desire knows no bounds |
|
Monday, September 25, 2017
در عمق هر دلخوری، مخلوطی درهم و برهم از عصبانیت شدید و میلی به همان شدت برای حرف نزدن راجع به دلیل عصبانیت وجود دارد. کسی که قهر می‌کند هم سخت نیازمند درک شدن از سوی شخص دیگر است و هم کاملاً مصر است که هیچ کاری در راستای وقوع این درک انجام ندهد. خودِ نیاز به توضیح دادن، هسته‌ی این دلخوری را شکل می‌دهد: اگر طرف مقابل توضیحی بخواهد، مسلماً لیاقت توضیح شنیدن ندارد. باید اضافه کنیم این مزیتی‌ست که دیگری با ما قهر کند: یعنی طرف مقابل آن‌قدری به ما احترام می‌گذارد و قبول‌مان دارد که فکر می‌کند باید ناراحتی ناگفته‌ی وی را درک کنیم.
... قهر کردن ادای احترامی‌ست به انگاره‌ای زیبا و خطرناک که می‌توان ریشه‌اش را در بدو خردسالی جست‌وجو کرد: وهده‌ی درک شدن بی هیچ کلامی. سیرِ عشق --- آلن دو باتن Labels: UnderlineD |
|
Comments:
Post a Comment
|