Desire knows no bounds |
|
Saturday, July 1, 2017
از فيسبوك حامد صرافى:
چند روز گذشته را به تماشای مجموعه هفت قسمتی «دروغهای کوچک بزرگ» گذراندم و تماشای آن را به شما (اگر تا بهحال ندیدهاید) توصیه میکنم. مجموعهای که در دلش با پرداخت و اشاره و بسط تامل برانگیز مجموعهای از مسائل حساسیت برانگیز همچون «خشونت خانگی»، «آداب زناشویی»، «تربیت فرزندان» و... میتواند تا مدتها ذهن شما را درگیر کند. اینکه چطور بهسادگی همه چیز ما میتواند با یک بحران، با یک شک، با یک دروغ، با یک شایعه و... از بین برود. اینکه چقدر پشت این ظاهر برازنده در دل خانههای ما در همه جای این عالم تنش آشکار و پنهان خوابیده است. معتقدم این مجموعه در کنار «پاپ جوان» سورنتینو -البته در کهکشانی دیگر- جزو بهترین آثار سازندگانشان هستند و خب نشان می دهد چقدر از مدیوم شان درست استفاده کردهاند. جدای قسمت پایانی (که من با جمعبندی آن مشکل ویژهای دارم و کمی آن را باب روز میدانم) خود مجموعه شاید نشان بدهد چرا فیلمهایی همچون «وارونگی» و «ناهید» و آن اشارات فمنیستی در دل آن قصهها برای من در سینمای ایران کار نمیکند و چرا همچنان ما در سینما و تلویزیون ایران حسرت به دل تماشای یک پرداخت درست و حسابی با جزئیات فراوان درباره مشکلات و معضلات امروزمان و بخصوص زنان رنجکشیده این روزگار در هر طبقه و قشر و با هر گذشته و حالی هستیم. این مجموعه مرا وا داشته که حتما دربارهاش پادکستی بروم و امیدوارم بیشتر در این باره با مهمانی صحبت کنم. پس تا آن موقع باز توصیه میکنم حتما حتما این مجموعه را ببینید بخصوص شما خانومها و بخصوصتر(!) شما آقایان عزیز.
Labels: UnderlineD |
|
Comments:
Post a Comment
|